روش های عملی: سخنی با سبزهای گیلان

گیلانی عزیز،

من و تو وارث مردانی هستیم که از دل جنگل سبز به سوی تشکیل نخستین جمهوری ایران گام برداشتند. ما خوب می دانیم چطور شد که نهضت جنگل تیغ غریبه و آشنا به جانش نشست و بر زمین افتاد. هم خیانت رضاخان میرپنج را می دانیم و هم از دسیسه های همسایه شمالی با خبریم. من و تو وارث نخستین زخم خوردگان «جمهوری» در این کشور پهناوریم. شگفتا که بازی روزگار دوباره درّ گرانبهای جمهوری را به لبه پرتگاه کشانده است. این بار به جای دیکتاتورمآبان پادشاهی، دیکتاتورهای دین طالبانی ما را از درون نشانه گرفته اند. اینبار به جای روباه مکار بریتانیا، جلادهای روسی نشسته اند امّا بازهم ما همان مردمان تنهای جهانیم که به ریشه های مذهب راستینمان معتقدیم. بازهم یاوری در جهان نداریم اما بیشتر از قبل باورمان شده که ایرانی یعنی تمام آدم های این گربه مغرور- فارغ از قومیت و زبان و عقیده و شرع. اینبار تجربه صدسال مبارزه را در ذهن داریم. رهبر کاریزماتیک و دست نیافتنی نداریم اما پیش قراولانی در جبهه سبزمان هست که خود زخم خورده و مجرب و آزموده اند.
گیلانی عزیز، تو می دانی که اگر این دولت کودتا به راه پراشتباه خویش ادامه دهد، کار را به جایی می رساند که انقلابی دیگر با هزینه های بی شمار و کشته هایی بسیار بیشتر از امروز بر ایران تحمیل شود. تو می دانی که اگر این قطار مرگ را تا قبل از سقوط متوقف نکنیم، ایران (اگر تکّه پاره نشود) به ویرانه ای تبدیل می شود که دوباره باید از صفر آن را ساخت. ما سبزهای انزلی از تو می خواهیم که هرجا که هستی یک قدم به سوی آگاهی بیشتر مردمی که فقر و یأس، خسته شان کرده است برداری. همه ما در ابتدای راهی سخت قرار گرفته ایم اما اگر اینبار امیدمان بمیرد، فرزندانمان باید در افغانستان و پاکستانی جدید زندگی کنند.

چه خوب اگر بتوانیم:
1. هرجا که دستمان می رسد با مردم دیگر حرف بزنیم. برایشان از هدف های سبز این جنبش بگوییم. به حرفهایشان خوب گوش دهیم. حقایق را برایشان بگوییم تا دروغ و عوام فریبی دولت کودتا را همه باور کنند.
2. با دوستانمان گروه های 3 تا 7 نفره سبز بسازیم. اطلاعات و اخبار معتبر را با زبان و اس ام اس و ایمیل به آنها که می شناسیم انتقال دهیم تا مسدود شدن رسانه هایی که از حقیقت می گویند حس نشود. اگر کسانی در همسایگی ما هنوز فریب کودتاچیان را می خورند (و راهی برای امر به معروف و نهی منکر وجود ندارد) با نشانه هایی ساده و بی خطر که امنیت جانی و مالی و روانی هیچکس را به خطر نیندازد آنها را به جنبش سبز توجه دهیم.
3. تا می توانیم سایت و وبلاگ سبز برای پراکندن حقایق بسازیم. جنبش سبز در هر شهری از گیلان باید یک پایگاه اینترنتی منحصربفرد داشته باشد. هنوز از سایت راه سبز لاهیجان، راه سبز رودسر، راه سبز فومن، راه سبز آستارا و شهرهای دیگر خبر چندانی نیست. یادمان باشد اگر وبلاگ می سازیم از سایتهای رایگان ایرانی (که مجبور به دادن اطلاعاتشان به سرکوبگران هستند) استفاده نکنیم. سرویس های Wordpress و blogger به مراتب برای اینکار مناسب ترند. در به روز کردن سایتها و وبلاگها مراقب موارد امنیتی باشیم. بهتر است کسی از گروه این کار را برعهده گیرد که در شهر دیگری ساکن باشد یا از سرویسهای ADSL و نظایر آن استفاده نکند.
4. ضمن اینکه صدا و فیلم های روشنگر از وقایع اخیر را از طریق بلوتوث به اشتراک همگان می گذاریم، مراقب خطرات موبایل نیز باشیم. هر از گاهی گوشی موبایل را از اطلاعات قدیمی تر خالی کنیم و در تمام جلسات گروهی، باتری موبایل را از آن خارج نماییم.
5. در همه جا و همه وقت فراموش نکنیم که جنبش سبز، یک جنبش صلح طلب و آزادی خواه است. درست است که آنها عزیزانمان را کشته اند و برادران و خواهران بی گناه ما را در بازداشتگاه ها تا حد مرگ مورد شکنجه و آزار قرارداده اند ولی ما تا هرجا که امکانش باشد از خشونت کلامی و رفتاری به شدّت پرهیز می کنیم و این مهم را به دیگران نیز یادآوری می نماییم.