
399 سال پیش هم دادگاهی شبیه نمایش امروز برگزار شده بود. دادگاهی دور از قوانین عقلی و جزایی و انسانی. در سال 1610 میلادی هم متهم آن دادگاه بدون آنکه فرصت دفاع بیابد محکوم شد امّا زمین به چرخش ادامه داد و باز هم دامه خواهد داد.
سال 1610 میلادی گالیله در دادگاه تفتیش عقاید مجبور به امضای توبهنامهای با این مضمون شد: «من گالیلیو گالیله، فرزند وین چفسو گالیله، اهل فلورانس، در این دادگاه زانو میزنم و در پیشگاه شما کاردینالهای مقدس عظیمالشأن و رؤسای جامعه جهانی مسیحیت، علیه هر گونه کفر و الحاد، در برابر این انجیل مقدس سوگند یاد میکنم که همواره به کلیسای کاتولیک معتقد بودهام و به یاری پروردگار بزرگ اعتقاد و ایمان دارم.
دادگاه محترم به من فرمان داد که از عقاید کذب خود مبنی بر این که خورشید مرکز جهان است و زمین و سیارات دیگر به دور آن میچرخند دست بردارم و هیچگاه و تحت هیچ عنوانی این عقیده را بیان نکنم و در انتشار آن نکوشم.»
او در آن دادگاه پایش را به زمین کوبید و زیر لب این جمله را گفت: «اما تو هنوز میچرخی.»

و تصویری از دادگاه امروز: محمدرضا جلاییپور، رتبهی نخست کنکور، برندهی طلای المپیاد جهانی و دانشجوی افتخارآفرین دانشگاه آکسفورد. لبخندش به حقارت کیست؟
(از: سایت خوابگرد)
لینک تکمیلی: برای خنده تو که لبهای مرا فتح کرد (یادداشت همسز محمدرضا جلایی پور)
۱ نظر:
با مطالعه ی متن کیفرخواست آقای حجاریان مشخص می شود که مورد کیفری ایشان عقایدشان نیست بلکه مساله ی اصلی، اقدام عملی علیه امنیت ملی است. در ایران، افراد زیادی هستند که افکاری مشابه افکار آقای حجاریان دارند که بسیاری از این افراد کتاب چاپ کرده اند و مقاله نوشته اند و دارای کرسی دانشگاهی هستند ولی هرگز به جرم داشتن چنین افکاری در دادگاه احضار نشده اند. همه ی ما می دانیم که آقای حجاریان هم به دلیل داشتن این عقاید، بازداشت نشدند. حال، آیا انصاف است که به دلیل دفاعیات (شاید مظلوم نمایانه ی) جناب حجاریان که در آن ایشان ظاهرا از عقاید و افکار خود (و نه از اقدامات عملی خود) برائت جسته اند، ما این دادگاه را تکرار دادگاههای تفتیش عقاید قرون وسطی بدانیم؟ آیا اصولا این دفاعیات، ربطی به کیفرخواست دارد؟
ارسال یک نظر